Zeilen en Dichten
Dromen over de Kralingse Plas zonder te verdwalen
Mysterieus in de avond en tumulteus overdag door herrie van stad en samenleving. Maar ook een driftige, druilerige en drammerige plas. Grijnzend en grotesk gedrag. Je kijkt en laat je betoveren door eindeloze tinten groen en grijs, een veelvoud in schaduw van zon en wind. Oud en toch eeuwig jong.
Verslibte rietpluimen en lijzige lisdodde bij grasoevers rondom en een eikenbos in het oosten. Op een heldere avond zie je de ondergaande zon, zwanen op de plas. Zeilboten die voortjagen op fluitende windvlagen. In het westen de iconische architectuur van een rivierstad. De uitdaging van hoge gebouwen in perfecte disharmonie tussen postmodern en experimenteel met eigenzinnige vormen. De Kralingse Plas spiegelt jou varend het contrast tussen natuur en havenstad.
De ervaring van de avondstilte, het suizen van de golfjes op het ronde water, de geheimzinnige glinstering van de opkomende maan. Wind en bomen werpen donkere rimpelingen voor en langs de zeilers. Echt voelen en vinden is voor jou de ware betekenis op het water van de plas tegenover de vluchtigheid en anonimiteit van de randstad. Eerst luister je en dan laat je je meevoeren waar je gedachten willen dwalen. Alles verandert, in de natuur maar ook bij jou. Toch malen de Plasmolens nog steeds specerijen en naar gelang de wind waait vermengt zich dat met de kruidige geur van Minang Kabau. Verre oorden van een lang verleden werpen schaduwen vooruit naar het heden.
Beurtelings grijs op de dag, donker op de avond, de wolken doen mee zolang jij er bent. De lucht klaart op. Blauw is de sky en jij vraagt naar het why.
Wanneer zeil je uit de haven en zie ik je weer terug op het water van de Kralingse Plas?
Gabriëlle Hoogendoorn